Sultan Abdülaziz Döneminde, Fırka-i Islahiyye‟nin 1865‟te yapmış olduğu iskan ve ıslahat, zirai faaliyetlerin hız kazanmasına ve özellikle Çukurova‟da, başta pamuk ziraati olmak üzere tarımın önemli bir gelişme göstermesini sağlamıştır.
Fırka-i Islahiyye‟den önce tarım faaliyetlerinin neredeyse hiç görülmediği Çukurova, Fırka‟nın aşiretleri iskan etmeyi başarması ve tarımın teşvik edilmesiyle kısa zamanda ülkenin en önemli tarım alanlarından biri haline gelmiştir.
Sultan Abdülaziz devrinde, başta pamuk olmak üzere tarım üretimini arttırmaya yönelik teşvik edici çalışmalar yürütülmüş; bu hususta gerekli görülen kanun ve nizamnameler yayınlanmıştır.
Bunlardan bir tanesi 27 Ocak 1862 tarihli “Pamuk Ziraatinin Tervic ve Tek‟iri Hakkında Müsa„adat-ı Seniyye” nizamnamesidir.
Söz konusu nizamnameye göre:
Tapu nizamnamesinde beyan olunduğu üzere boz ve kıraç yerleri yeniden açıp tarla yapacak olanlara o yerler karşılıksız olarak verilecek ve kendilerine daha sonra bu arazilerin tapuları da ita kılınacaktı.
Üreticilerden tarıma açtıkları arazilerin mahsulünden bir sene, eğer arazileri taşlık ise iki sene öşür alınmayacaktı.
Toprağı tarıma açan şahıslar, bu topraklarda pamuk üretimi yaparlarsa öşür muafiyetleri beş seneye çıkarılacaktı.
Aynı zamanda söz konusu muafiyetin süresi ilanından itibaren on sene olacaktı.
Bu on sene içerisinde pamuk gümrüğü tarifeleri değiştirilmeyecek, üretilen pamuk ne kadar yüksek kalitede olursa olsun her türlü pamuktan aynı miktarda gümrük alınacaktı.
Ayrıca yetiştirilecek olan pamuğun iskelelere kolay bir şekilde nakledilmesi için pamuk ziraati yapılan bölgelerin yolları bozuk ise tamir ettirilecekti.
Bunun yanısıra pamuk yetiştiren üreticiler, Avrupa‟dan tarım aletleri getirtmek isterlerse bunlardan gümrük alınmayacak ve getirilmesi düşünülen tarım aletlerinin masrafları devlet tarafından karşılanacaktı.
Örnek olması açısından Amerika ve diğer uygun görülen ülkelerden yeterli miktarda tarım aleti ve makineler ile pamuk tohumları getirilecek, bunlar pamuk ziraati yapanlara tecrübe ettirilecekti.
Buna ek olarak pamuk ziraatinin usulüne dair tarifnameler ve risaleler hazırlanarak, pamuk ekilen bölgelere gönderilecekti.
Son olarak pamuk yetiştirilen bölgelerin şehir ve kasabalarında her sene birer sergi açılarak oralarda yetiştirilmiş olan pamuğun numûneleri sergilenerek en yüksek kalitede pamuk üretenler mükafatlandırılacak, pamuk ziraatinin geliştirilmesi için daha ne gerekiyorsa yapılacaktı.
