Tanzimat’ın ilânından sonra modern üniversitenin açılması için 21 Temmuz 1846 yılında ilk defa girişimde bulunulmuş, ancak 13 Ocak 1863’te bir açılış programı yapılabilmiştir. Bu girişim sadece konferanslarla sınırlı kalmış, düzenli bir öğretim gerçekleştirilememiştir. Açılış konferansında üniversite bünyesinde çeşitli bölümlerin yanında Tarih, Coğrafya ve Felsefe Tarihi gibi derslerin okutulması kararlaştırılmıştır.
1869 Maarif-i Umumiye Nizamnamesi ile açılması düşünülen Darülfünun, 20 Şubat 1870’te Darülfünûn-ı Osmanî adıyla resmen faaliyete başlamıştır. Darülfünûn-ı Osmanî programında üç bölümden birisi Hikmet ve Edebiyat Bölümü olmuştur. Ancak bu bölüm faaliyete geçmeden 1873’te kapatılmıştır.
Bir yıl sonra 1874’te açılan Darülfünûn-ı Sultanî’nin üç bölümünden birisi de Edebiyat-ı Aliye Mektebi’dir. Edebiyat-ı Aliye Mektebi, günümüzdeki Edebiyat Fakültesi’nin çekirdeğini oluşturmuştur.
15 Ağustos 1900’de yapılan yeni düzenleme ile Darülfünûn-ı Şahane adını alan üniversitede Edebiyat Fakültesi de açılmıştır. Bu yıl Edebiyat Bölümü’ne ilk defa 25 öğrenci alınmıştır. İki yıllık olarak planlanan öğretim sonucunda 1902’de bunlardan ancak yedisi mezun olabilmiştir.
1911’de yapılan düzenlemeyle üniversite, İstanbul Darülfünunu ismini almış ve Ulum-ı Şer‘iye, Ulum-ı Hukukiye, Ulum-ı Tıbbiye, Fünun ve Ulum-ı Edebiye Fakülteleri açılmıştır. 1912-1913 eğitim yılında Ulum-ı Edebiye Bölümü’ne 226 öğrenci kaydolmuştur. 1915’te kız öğrenciler için İnas Darülfünunu kurulmuş ve Edebiyat Bölümü öğrencileri derslerini Edebiyat Fakültesi’nde görmeye başlamışlardır. 1919 yılında İnas Darülfünunu Edebiyat Bölümü’nün kız öğrencilerinin de Edebiyat Fakültesi’nde erkeklerle beraber ders görmesi kabul edilmiştir. Şükûfe Nihal 1919-1920 ders yılı sonunda Coğrafya bölümünden mezun olan ilk kız öğrenci olmuştur.
II. Meşrutiyet döneminden itibaren yabancı uyruklu öğretim üyeleri ile birlikte yabancı uyruklu öğrenciler de İstanbul Darülfünunu’na kabul edilmeye başlanmıştır.
